سرس اولین باغ مدرن از مجموعه‌ی پستاکو است و حدود ۵۰ سال پیش از این کشت پسته در این باغ آغاز می‌شود. نامش برگرفته از الهه‌ی رومی کشاورزی(Ceres) است و نکته‌ی جالب توجه این است که این نام به صورت تصادفی از کتابی فارسی پیدا شده و به جای سِرِس، سَرَس خوانده شده و از این پس با همین نام شناخته می‌شود. البته چون این نام ناآشنا بوده، در میان مردم محلی و بومی به سرخس نیز معروف است و این گونه نیز آن را تلفظ می‌کنند.
این باغ مدرن در یک کیلومتری جوادیه واقع شده که نزدیک به انار در رفسنجان است. وسعت سرس چندان زیاد نیست و در قیاس با باغ‌های دیگر این مجموعه مساحت کمتری دارد. درختان این باغ نیز از نوع کله قوچی، احمدآقایی و… است. در سرس تمام مراحل کشاورزی از جمله شخم زدن، سم پاشی و… همگی مکانیزه است به جز مرحله‌ی برداشت که با دست انجام می‌شود.
سرس در آبادی‌های نوق و در دره قرار گرفته و خاکی مناسب دارد اما آبی شورتر از ناحیه‌های اطراف دارد که مسأله‌ای عجیب و غیرطبیعی است. سرس در ابتدا با آب همان منطقه آبیاری می‌شده اما به علت شوری آب محصول زیادی نداشته است. در نتیجه این آب را با آب مناطق اطراف جایگزین می‌کنند و آب با کیفیت به این منطقه منتقل می‌شود. سرس در ۲۰ سال اول محصول زیادی نداشته اما هنگامی که چالش موجود در زمینه‌ی آبیاری حل شد، میزان محصولاتش افزایش پیدا کرده است. با تدابیر و راه حل‌هایی که در جهت برطرف کردن مشکلات آب منطقه اندیشیده شد، سرس از باغی کم محصول به باغی پر محصول تبدیل شد، رشد کرد و تا به امروز کاشت پسته در آن‌جا رونق دارد.
