درختان پسته در آب و هوایی با تابستانهای گرم و زمستانهای نسبتاً سرد رشد میکنند. پسته از نظر گیاهشناسی از دستهی «فندقیها» (آجیل) نیست، بلکه بذری خوشمزه و مغذی است. پسته از تیره «پستهایان» است، و هم خانواده با گیاهانی مانند انبه، درخت پر، سماق و حتی بلوط سمی! اگر راجع به چگونگی برداشت پسته کنجکاو هستید، در ادامهی این نوشته با ما همراه باشید:
پستهای که ما میخریم و میبینیم، پوست سختی دارد. اما به طور طبیعی، پوستهی دیگری روی پسته وجود دارد. این قشر خارجی، تا زمانی که پسته برسد، به پوست سخت رویی چسبیده است، و بعد از رسیدن جدا می شود.
پسته تازه با شاخه
در اکثر نواحی دنیا، پسته در اوایل تابستان رشد کرده و در بازهی اوایل شهریور تا اوایل مهر میرسد. یک استثنا استرالیا است. در استرالیا برداشت پسته عموما در بازهی اواخر بهمن تا اسفند انجام صورت میگیرد.
پیش بینی رسیدن فصل برداشت نسبتاً آسان است، زیرا قشر خارجی در این زمان از سبز به قرمز-زرد تغییر رنگ می دهد. زمانی که پستهها کامل برسند، قشر خارجی رنگ سرخ درخشانی به خود گرفته و شروع به جدا شدن از پوست داخلی میکند، و در عین حال مغز پسته شروع به بزرگتر شدن میکند. در این مرحله، به راحتی میتوان قشر خارجی را با فشار دادن بین دو انگشت از پوست پسته جدا کرد.
برداشت از درختان پسته نسبتاً آسان است، چون مادرمان طبیعت بیش تر مراحل کار را خود به خود انجام میدهد! پارچهی بزرگی زیر درخت پهن کنید تا پستههای رسیده با افتادن روی خاک آسیب نبینند. باغداران پسته معمولاً (در آمریکا) از دستگاههای مکانیکی «تکان دهنده» استفاده میکنند تا اتصال پسته به درخت را شل کنند، اما شما می توانید این کار را با زدن به شاخهها با یک تیرک محکم یا یک پتک لاستیکی انجام دهید. در ایران، با توجه به ساختار قدیمیتر باغهای پسته، امکان برداشت مکانیزه وجود ندارد و معمولا این کار توسط کارگران صورت میگیرد.
بعد از این مرحله، برداشت پسته صرفاً به معنای جمع آوری آجیلهای افتاده روی زمین است! برای نگهداری از طعم و کیفیت پستهها، قشر خارجی را تا ۲۴ ساعت پس از برداشت جدا کنید.
با پستاکو قصهی پسته را دنبال کنید.
بیشتر بخوانید: