چگونه تشخیص دهیم پسته در حال خراب شدن است؟
نویسنده:نورا افشین
تاریخ:5ام مرداد 1400
دسته بندی:کتابچه‌ی پسته,
یک واقعیت کمتر شناخته شده در مورد پسته این است که در چین، اغلب از این آجیل به عنوان «آجیل خوشحال» یاد می‌شود. دلیلش این است که که پسته در حالی که در پوسته خود است و کمی ترک خورده است، گویی لبخند می‌زند. به همین دلیل، در سال جدید چینی، مغزهای پسته غالباً به عنوان هدیه داده می شوند. اعتقاد بر این است که این آجیل‌ها نمادی از خوشبختی، سلامتی و خوشحالی هستند.
پسته به صورت خوشه‌ای رشد می کند، کمی شبیه انگور، و با غشای بیرونی گوشتی احاطه شده و در واقع، با خانواده‌ی انبه مرتبط است. هنگامی که پسته می رسد، مغز پسته در داخل غشای بیرونی رشد می‌کند تا زمانی که پوسته باز می‌شود و مغز داخل آن را نشان می دهد.
اما قبل از این که واقعیت‌های جالب‌تری را درباره‌ی آجیل خندان برملا کنیم، بیایید در مورد چند نکته‌ی اساسی در رابطه با این آجیل‌های سبز صحبت کنیم.
مانند سایر آجیل‌ها، پسته در صورت نگهداری نکردن به روش صحیح احتمال دارد که خراب شود.
البته چند روش وجود دارد که می توانید از آن‌ها برای تشخیص خراب شدن پسته استفاده کنید. مهمترین چیز این است که پسته‌ها را بو بکشیم. پسته های پوسیده یا بیات معمولاً بوی بدی می‌دهند، بویی مشابه بوی رنگ یا به گفته‌ی برخی از افراد پاک کننده‌ی لاک ناخن.
نگاه دقیق به پسته همچنین می تواند سرنخ بد بودن آن را نشان دهد. مراقب هرگونه کپک روی پسته باشید. این امر منجر به ایجاد پوشش‌های پودری روی مغزهای پسته می‌شود.
همچنین به حالت خشک شده آجیل، وقتی به نظر می رسد کم آب باشد توجه کنید. در این حالت انگار که قسمت عمده ای از گوشت مغذی از بین رفته و فقط پوست اضافی باقی مانده است.
ناگفته نماند که وجود هر گونه حشره در بسته بندی و همچنین رنگ عجیب پسته نیز باید نشانه‌ای از خراب شدن آجیل‌ها باشد.
ماندگاری مغز پسته، مانند بسیاری از مغزهای دیگر، بستگی زیادی به نحوه‌ی ذخیره‌ی آن‌ها دارد.
اول این که محلی خشک و خنک، ایده آل‌ترین مکان برای نگهداری پسته است.
اگر پس از بازکردن بسته بندی مشتاق به حداکثر رساندن و افزایش ماندگاری مغز پسته خود هستید، توصیه می‌شود آن‌ها را در یک ظرف محکم و مهر و موم شده، خارج از جریان هوا قرار دهید. پسته‌هایی که به درستی ذخیره شده باشند، در دمای معمولی اتاق حدود یک تا دو هفته دوام می‌آورند.
در صورتی که بخواهید ماندگاری مغز پسته‌های خود را بیش‌تر کنید، نگهداری آن‌ها در یخچال ایده‌‌‌ی خوبی است. این کار باعث می‌شود که مغزهای پسته تقریباً سه ماه سالم و تازه بمانند. همچنین می‌توانید یک مرحله جلوتر بروید و پسته را فریز کنید. این روش باعث می‌شود که آجیل کیفیت خود را برای حدود دوازده ماه حفظ کند.
هنگام فریز کردن پسته، بهتر است فریز کردن را بلافاصله پس از رسیدن به خانه پس از خرید انجام دهید، و نه چند روز بعد از خرید.
پسته بو داده در حالت با پوست و همچنین بدون پوست، برای خرید موجود است. توصیه می‌شود پسته بو داده با پوست را برای ماندگاری بیش‌تر خریداری کنید.
همچنین توصیه می‌شود پسته بو داده را به مقدار کم خریداری کرده و در یک ظرف غیر قابل نفوذ هوا یا کیسه پلاستیکی سنگین نگهداری کنید.
آجیل‌های بو داده، در صورت نگهداری در شرایط مناسب، حدود سه تا شش ماه دوام می‌آورند.
همچنین می‌توانید آجیل خود را در یخچال یا فریزر نگهداری کنید.
بهتر است پسته بو داده خود را در یک ظرف شیشه‌ای قرار دهید تا در یک ظرف پلاستیکی، زیرا این کار باعث می‌شود تا مدت زمان تازه ماندن آجیل بیش‌تر شود. اطمینان حاصل کنید در هنگام نگهداری، پسته‌ها در معرض حرارت قرار نگیرند، زیرا گرما می‌تواند روغن‌های موجود در پسته را تحت تأثیر قرار داده و به عنوان یک کاتالیزور در سریعتر خراب شدن آجیل عمل کند.
برای نگهداری پسته بوداده تا شش ماه، نگه داشتن آن در یخچال گزینه‌ی بهتری خواهد بود.
آجیل‌ها تمایل دارند یک خوراکی جذب کننده‌ی بو باشند، به همین دلیل، دور نگه داشتن آن‌ها از سایر غذاهای با بوی زیاد بهترین حالت است.
به طور کلی، مصرف پسته‌های خراب به مقدار کم بلافاصله منجر به بیماری نمی‌شود، اما انجام چنین کاری توصیه نمی شود زیرا در طولانی مدت ممکن است منجر به مشکلات گوارشی شود یا اثرات مضر بیشتری بر بدن شما بگذارد.
برخی از علائم یا نشانه‌های متمایز دیگر که پسته خراب شده است:
رنگ پسته تازه از قرمز مایل به زرد تا سبز متفاوت است، اگر قهوه‌ای تر به نظر می رسد، ممکن است خراب باشد.
در این حالت گویی بیرون پسته نسبت به داخل آن کاملاً تهی از آب شده است.
اگر بسته بندی یا ظرف را باز کردید و دیدید حشرات داخل آن هستند، کل مغزها را دور بریزید.
همه ما می‌دانیم که هر چیزی توانایی خراب شدن دارد، حتی پسته.
پسته‌های خراب برای خوردن کاملاً غیر ایمن نیستند (البته اگر در مقادیر کم مصرف شوند) اما چه کسی می خواهد بعد از این کار عمداً آن طعم ناخوشایند را تجربه کند؟
بیش‌تر آجیل ها حاوی انواعی از چربی ها هستند که وقتی در معرض گرما، نور و هوا قرار می‌گیرند واکنش نشان می‌دهند. این امر پیوندهای موجود در مولکول‌ها را می شکند و اسیدهای چرب باقی مانده باعث سستی آجیل می‌شوند.
اگر پسته خراب می‌خورید، به غیر از طعم نامطبوع در دهان، به احتمال بالا عارضه جانبی دیگری نخواهید داشت.
اما در برخی موارد، این کار می‌تواند منجر به تحریک غشای معده و روده شود که باعث ناراحتی معده می‌شود.
همچنین ممکن است حالت تهوع، استفراغ یا حتی اسهال داشته باشید.
در برخی موارد بسیار نادر، خوردن چنین آجیل‌هایی ممکن است باعث شود علائم بدتر فوراً ظاهر شوند. در صورت شدید بودن علائمی که دارید، باید فوراً به پزشک مراجعه کنید.
میوه پسته به طور طبیعی پوسته بیرونی سختی دارد که به رنگ قهوه ای است. مغز آن دارای گوشت سبز روشن است. با رسیدن میوه، پوسته از سبز به رنگ قرمز مایل به زرد تغییر می‌کند.
از نظر تاریخی، وقتی مغزهای پسته برای اولین بار از خاورمیانه به ایالات متحده وارد می‌شدند آن‌ها را رنگ می‌زدند تا لکه‌های ظاهر شده روی پوسته، ناشی از روش‌های برداشت منسوخ، را بپوشانند و پنهان کنند. تا به امروز نیز گاهی اوقات پسته‌ها را برای اهدف بازاریابی قرمز رنگ می‌کنند، بنابراین گاهی اوقات ممکن است با پسته قرمز روبرو شوید.
به محض مشاهده‌ی این که پسته‌ها شروع به تغییر رنگ به سمت قهوه ای تیره کرده اند، پروسه‌ی خراب شدن شروع می‌شود. در این مرحله خطر جدی در مصرف آجیل وجود ندارد.
بهتر است آن‌ها را دور بریزید و بسته‌ی دیگری تهیه کنید. این امر باعث می‌شود خود را از طعم ناخوشایند و همچنین ناراحتی معده نجات دهید.
پسته شما نرم است زیرا احتمالاً در معرض هوا قرار گرفته و مقداری رطوبت را از آن جذب کرده است.
می توانید سعی کنید آن‌ها را خشک کنید یا در فر قرار دهید: آجیل‌ها را روی یک سینی فر قرار داده، در فر داغ گذاشته، در را ببندید و فر را خاموش کنید تا مغزها در فر از قبل گرم شده بپزند. پنج دقیقه باید کافی باشد تا آجیل‌ها کمی شروع به قهوه‌ای شدن کنند. در این صورت آن‌ها را از فر خارج کرده و بگذارید تا خنک شوند.
اگر هنوز خشک نشده اند، آن‌ها را سه دقیقه دیگر یا در همان‌جا قرار دهید. پسته به راحتی می‌سوزد، بنابراین شما باید هوشیار باشید و در تمام مراحل مراقب آن‌ها باشید.
گاهی اوقات، پسته‌ها در حالی که گرم هستند کمی احساس لاستیکی و نرم بودن می‌دهند، اما نکته اصلی این است که بگذارید ابتدا خنک شوند. بعد از خنک شدن، آن‌ها باید کاملاً ترد شده باشند.
