صنعت پسته در ایالات متحده نسبتاً جدید است و تولیدات تجاری آن از دههی 1970 آغاز شده است. در آمریکا به سرعت فناوریها و شیوههای جدید را به کار میبرند و همین امر سبب پیشرفت مداوم در این عرصه میشود. تولیدکنندگان پستهی آمریکایی به طور مستمر بر روی پژوهش و نوآوری سرمایهگذاری میکنند تا بهترین متدها را در استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و بهرهوری در کشاورزی توسعه دهند. تولیدکنندگان از انرژی خورشیدی برای تامین انرژی پمپهای آبیاری، تجهیزات پردازش، وسایل نقلیهی برقی و شبکهی برق ایالتی بهره میگیرند. فناوری برداشت، مانند تراکتورهای بدون راننده و ماشین آلات کشاورزی که از GPS و سایر فناوریهای بیسیم استفاده میکنند، علاوه بر ساده کردن عملیات، و وابستگی به سوختهای فسیلی را کاهش میدهند. هواپیماهای بدون سرنشین نیز مشکلات انرژیخواری که نیازمند اصلاح سریع است را در باغ مشخص میکنند. پستهکاران آمریکا در زمینهی سرمایهگذاری و استفاده از تکنولوژیهای جدید همواره تلاش میکنند چرا که فعالیتهای آنان را پایدارتر میکند.
پستهکاران در آمریکا برای توسعهی محیط زیست پایدار و حفظ آب و خاک ارزشمند تلاش میکنند. درخت پسته به طور طبیعی گیاهی مقاوم است که از خاورمیانه سرچشمه گرفته است، اما استفادهی دقیق از آب در زمانهای خاصی از چرخهی رشد آن برای تولید پستهی کامل ضروری است. پستهکاران از نزدیک با پژوهشگران دانشگاه، متخصصان آبیاری و مشاوران کشاورزی دانشگاه کالیفرنیا همکاری میکنند. هدف آنان بهره بردن از پیشرفتهترین تکنولوژیهای مدیریت آب و برنامههای آبیاری در جهان است. آب مورد استفاده در باغهای پسته اغلب نه تنها برای بهرهوری گیاهان و تغذیهی درختان، بلکه برای حمایت از حیات وحش، زیستگاههای متنوع و زمینهای مجاور باغهای پسته دوباره مورد استفاده قرار میگیرد.
هکتارها زمین برای کمپوست استفاده میشود که مواد مغذی را به خاک برمیگرداند تا از خاکی که انتظار میرود از همان باغها در نسلهای بعدی حمایت کند، حفاظت شود. هنگامی که بین ردیفهای درختان پسته رویش گیاهی را مشاهده کردید، بدانید که هدفی دارد و در جهت گسترش باکتریهای مفید خاک، سست کردن خاک برای نفوذ آب و در عین حال کاهش املاح در خاک است. همچنین از هر قسمت از آجیل نیز استفاده میشود. برای مثال پوستههای دور ریخته شده در آسفالت کردن جادههای روستایی باغ، به حداقل رساندن گرد و غبار و بهبود کیفیت هوا کاربرد دارند. سایر محصولات جانبی نیز کاربردهای متعددی دارند مثلا برای سوختهای زیستی و حتی لوازم آرایشی استفاده میشوند.
گیاه پسته بومی آب و هوای خشک است، بنابراین به خوبی با مناطق رشد جدید خود یعنی در آریزونا، نیومکزیکو و کالیفرنیا سازگار شده است. تولیدکنندگان در آمریکا با استفاده از روشهای صرفهجویی در مصرف آب و سیستمهای آبیاری از خاک محافظت میکنند و مصرف بهینهی آب را در اولویت اصلی خود قرار دادهاند. پس از تحمل خشکسالیهای شدید پستهکاران بنا به ضرورت مجبور به سازگاری و نوآوری شدهاند.
ابزارها و تکنیکهای متنوعی تولید را با حفظ آب ممکن میکنند. برای مثال این امر با استفاده از کاوشگرهای خاک، تانسیومترها و حسگرهایی که بر میزان آب، دمای خاک و سرعت تبخیر و تعرق نظارت میکنند، امکانپذیر است. توسعهی اپلیکیشنهای جدید به تولیدکنندگان این امکان را داده است تا از دستگاههای هوشمند خود برای نظارت بر حرکت آب در خاک استفاده کنند تا اطمینان حاصل کنند آب به جایی که در قسمت ریشه نیاز است برسد و در آنجا باقی بماند. امروزه پرورشدهندگان دادههای زیادی در اختیار دارند. اطلاعات آب و هوا در طراحی برنامههای آبیاری کارآمد به کمک آنها میآید. همچنین تصویربرداری ماهوارهای به آنها در شناسایی مناطقی از باغ که ممکن است از نظر آبی و مواد مغذی کمبود یا مصرف بیرویه داشته باشند یاری میرساند.
امروزه کودهای ریز مغذی به دقت از طریق سیستمهای آبیاری قطرهای اندازهگیری میشوند تا اطمینان حاصل شود که در زمانها و مکانهایی که درختان برای تولید بهینه به آنها بیشتر نیاز دارند، از آنها استفاده شود. این اندازهگیری و کاربرد بسیار دقیق مواد مغذی از طریق سیستمهای قطرهای جدید صورت میگیرد که کودآبیاری (Fertigation) نام دارد.
پرورش دهندگان پسته “نیروی هوایی” که شامل پرندگان شکارچی هستند را در اختیار گرفتهاند تا به طور طبیعی از باغها در برابر جوندگان، کایوتها و پرندگان آجیلخواری که محصولات را از بین میبرند محافظت کنند. قرار دادن جعبههای تودرتو در داخل و اطراف باغها، خانهای مطلوب برای جغدها، شاهینهای آمریکایی و سایر شکارچیانی است که آفات را دور نگه میدارند. این راه حل، راه حلی مدرن است که استفاده از جوندهکشها و تلهها را حذف میکند. در واقع میتوانیم بگوییم هماهنگی با محیط زیست راهی برای موفقیت در کشاورزی است.